Centrum wiedzy

Zdjęcie w artykule

Ból menstruacyjny

Bólu nie możemy wyeliminować z naszego życia. Zespół bolesnego miesiączkowania dotyka 50–80% kobiet w wieku reprodukcyjnym.

Miesiączka to krwawienie z dróg rodnych spowodowane złuszczaniem się i wydalaniem przez pochwę fragmentów błony śluzowej jamy trzonu macicy, w której nie zagnieździło się jajo płodowe. Cykle miesiączkowe stanowią nierozłączny atrybut biologicznej młodości kobiet. Prawidłowe cykle menstruacyjne są też ważne dla psychiki.

Dyskomfort psychiczny

Bolesne miesiączkowanie jest częstym problemem ginekologicznym. Znaczna grupa kobiet w dniach comiesięcznego krwawienia odczuwa pewien dyskomfort przejawiający się bólami w podbrzuszu lub w okolicy krzyżowej, oraz bolesnymi skurczami macicy. Bólom menstruacyjnym mogą towarzyszą dolegliwości migrenowe, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunki, zaburzenia apetytu, nerwowość, depresja, zmęczenie i senność.

Często zdarza się, że nie wiedząc jak sobie z nimi poradzić, kobiety nie potrafią skoncentrować się na codziennych czynnościach. Nie czerpią radości z życia. Różne źródła wskazują, że 10–46% cierpiących dziewcząt i kobiet rezygnuje z pójścia do pracy lub uczestniczenia w zajęciach szkolnych z powodu dyskomfortu.

Dolegliwości związane z bolesnym miesiączkowaniem

  • powodują zaburzenia koncentracji
  • utrudniają uczestnictwo w zajęciach, zachowania społeczne, wykonanie prac domowych
  • obniżają umiejętności w trakcie testów sprawdzających oraz wysokość ocen.

Badacze amerykańscy oszacowali, iż nieobecność spowodowana wyłącznie ciężką postacią zespołu bolesnego miesiączkowania powoduje utratę około 600 mln godzin pracy. Kosztuje rocznie 2 biliony dolarów.

Przyczyny

Bóle menstruacyjne dzieli się na pierwotne i wtórne. Bodźcem powodującym zespół pierwotnego bolesnego miesiączkowania są zaburzenia hormonalne. To one stają się przyczyną nadmiernej produkcji (wytwarzania) prostaglandyn.

Uważa się, że wysokie poziomy prostaglandyn są przyczyną:

  • wysokiego napięcia spoczynkowego
  • wysokiej amplitudy skurczów
  • dużej częstości skurczów mięśnia macicy, a te wiążą się z występowaniem bólu w trakcie krwawienia miesięcznego.

Wtórne bolesne miesiączkowanie jest zawsze wywoływane przez przyczynę organiczną, np. stany zapalne lub anomalie rozwojowe macicy.

Terapia

Leczenie pierwotnego bolesnego miesiączkowania można rozpocząć od podawania leków przeciwbólowych, hamujących produkcję prostaglandyn. Naukowcy, śledząc zapis czynności skurczowej mięśnia macicy udowodnili, że podawanie niesterydowych leków przeciwzapalnych (np. Ibuprofenu) powoduje hamowanie syntezy prostaglandyn w mięśniu macicy. Dzięki temu zmniejsza się napięcie spoczynkowe, amplituda i częstość skurczów. To zmniejsza odczuwanie dolegliwości bólowych. Leki z tej grupy działają rozkurczowo na mięsień macicy. Wykazano również korelację pomiędzy stężeniem substancji czynnej w surowicy krwi a czynnością skurczową mięśnia macicy. Wysokie stężenia leku w surowicy łączą się z hamowaniem czynności skurczowej macicy. Te właściwości substancji przekładają się na zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych.

Alternatywną metodą leczenia zespołu pierwotnego bolesnego miesiączkowania jest stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej. Dostępne są również metody niefarmakologiczne, np. akupunktura, ciepłe okłady, przezskórna elektryczna stymulacja nerwów (TENS).

BÓL MENSTRUACYJNY

Bólunie możemy wyeliminować z naszego życia. Zespół bolesnego miesiączkowania dotyka 50–80% kobiet w wieku reprodukcyjnym.

Miesiączka to krwawienie z dróg rodnych spowodowane złuszczaniem się i wydalaniem przez pochwę fragmentów błony śluzowej jamy trzonu macicy, w której nie zagnieździło się jajo płodowe. Cykle miesiączkowe stanowią nierozłączny atrybut biologicznej młodości kobiet. Prawidłowe cykle menstruacyjne są też ważne dla psychiki.

Dyskomfort psychiczny

Bolesne miesiączkowanie jest częstym problemem ginekologicznym. Znaczna grupa kobiet w dniach comiesięcznego krwawienia odczuwa pewien dyskomfort przejawiający się bólami w podbrzuszu lub w okolicy krzyżowej, oraz bolesnymi skurczami macicy. Bólom menstruacyjnym mogą towarzyszą dolegliwości migrenowe, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunki, zaburzenia apetytu, nerwowość, depresja, zmęczenie i senność.

Często zdarza się, że nie wiedząc jak sobie z nimi poradzić, kobiety nie potrafią skoncentrować się na codziennych czynnościach. Nie czerpią radości z życia. Różne źródła wskazują, że 10–46% cierpiących dziewcząt i kobiet rezygnuje z pójścia do pracy lub uczestniczenia w zajęciach szkolnych z powodu dyskomfortu.

Dolegliwości związane z bolesnym miesiączkowaniem:

  • powodują zaburzenia koncentracji;

  • utrudniają uczestnictwo w zajęciach, zachowania społeczne, wykonanie prac domowych;

  • obniżają umiejętności w trakcie testów sprawdzających oraz wysokość ocen.

Badacze amerykańscy oszacowali, iż nieobecność spowodowana wyłącznie ciężką postacią zespołu bolesnego miesiączkowania powoduje utratę około 600 mln godzin pracy. Kosztuje rocznie 2 biliony dolarów.

Przyczyny

Bóle menstruacyjne dzieli się na pierwotne i wtórne. Bodźcem powodującym zespół pierwotnego bolesnego miesiączkowania są zaburzenia hormonalne. To one stają się przyczyną nadmiernej produkcji (wytwarzania) prostaglandyn. Uważa się, że wysokie poziomy prostaglandyn są przyczyną: * wysokiego napięcia spoczynkowego; * wysokiej amplitudy skurczów; * dużej częstości skurczów mięśnia macicy, a te wiążą się z występowaniem bólu w trakcie krwawienia miesięcznego. Wtórne bolesne miesiączkowanie jest zawsze wywoływane przez przyczynę organiczną, np. stany zapalne lub anomalie rozwojowe macicy.

Terapia

Leczenie pierwotnego bolesnego miesiączkowania można rozpocząć od podawania leków przeciwbólowych, hamujących produkcję prostaglandyn.

Naukowcy, śledząc zapis czynności skurczowej mięśnia macicy udowodnili, że podawanie niesterydowych leków przeciwzapalnych (np. Ibuprofenu) powoduje hamowanie syntezy prostaglandyn w mięśniu macicy. Dzięki temu zmniejsza się napięcie spoczynkowe, amplituda i częstość skurczów. To zmniejsza odczuwanie dolegliwości bólowych. Leki z tej grupy działają rozkurczowo na mięsień macicy. Wykazano również korelację pomiędzy stężeniem substancji czynnej w surowicy krwi a czynnością skurczową mięśnia macicy. Wysokie stężenia leku w surowicy łączą się z hamowaniem czynności skurczowej macicy. Te właściwości substancji przekładają się na zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych.

Alternatywną metodą leczenia zespołu pierwotnego bolesnego miesiączkowania jest stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej. Dostępne są również metody niefarmakologiczne, np. akupunktura, ciepłe okłady, przezskórna elektryczna stymulacja nerwów (TENS).

dr AGNIESZKA SZUMSKA-OLCZAK

kierownik Działu Medycznego US Pharmacia

POKAŻ